Trądzik różowaty

Leczenie, postępowanie

Trądzik różowaty. Mechanizm powstawania trądziku różowatego -jakie leczenie Dermatologiczne Zabieg Przeciwskazania Sposób Do Kogo Cena Gojenie Opinie Forum Blog Cennik Tanio Polecane Katowice Śląsk Opolskie Opole Rybnik Zabrze Gliwice Bytom Chorzów Bielsko Kędzierzyn Sosnowiec Racibórz Dąbrowa Nysa Częstochowa Kraków Gabinet Klinika Gdzie Do Kogo.

Trądzik różowaty to częsta przewlekła choroba skóry, będąca źródłem wielu kompleksów i jest trudna w leczeniu. Dominującym objawem jest często napadowe czerwienienie skóry twarzy („okres prerosacea”).

Czym jest trądzik różowaty?

Trądzik różowaty jest przewlekłą chorobą skóry o podłożu najprawdopodobniej zapalnym. Dotyczy przede wszystkim skóry środkowej części twarzy, a jego rozwój jest stopniowy. Należy do grupy schorzeń klasyfikowanych jako tak zwane „nerwice naczyniowe”. Oznacza to, że u podłożu tej choroby stoją zaburzenia związane z nadwrażliwości naczyń krwionośnych. W pierwszej kolejności dochodzi do ich poszerzenia pod wpływem bodźca, co objawia się zaczerwienieniem skóry twarzy, które jest odwracalne.

Na tym etapie mamy do czynienia z tak zwanym okresem przedtrądzikowym. W dalszej kolejności dochodzi do nieodwracalnego poszerzenia naczyń, czego rezultatem jest powstawanie rumienia w obrębie twarzy, a także tworzenia się pajączków naczyniowych.

Na podłożu tych zmian dochodzi do powstawania wykwitów skórnych o charakterze grudek i krost. Ostatnim etapem ewolucji trądziku różowatego jest przerastanie z następowym włóknieniem gruczołów łojowych. Efektem ostatecznym jest znany nam wygląd różowych, guzowatych zmian w obrębie nosa i środkowej części twarzy.

Schorzenie to obserwuje się przede wszystkim u osób w wieku między 30, a 55 rokiem życia. Trądzik różowaty zdecydowanie częściej występuje u kobiet, jednak to u mężczyzn obserwuje się jego dużo cięższy przebieg.

Co sprzyja powstawaniu trądziku różowatego?

Istnieje spora grupa czynników zwiększających ryzyko wystąpienia trądziku różowatego. Powstaje on szczególnie często u osób obdarzonych przez naturę jasną karnacją oraz oczami.

Do czynników ryzyka trądziku różowatego należą różnego rodzaju schorzenia, na przykład endokrynologiczne. Również stosowanie niektórych leków wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powstania tej przypadłości. Należą do nich na przykład leki obniżające poziom cholesterolu, niektóre witaminy z grupy B stosowane w dużych dawkach, a także miejscowe stosowanie dużych ilości glikokortykosteroidów.

Zaobserwowano większą zachorowalność na trądzik różowaty u osób z niektórymi infekcjami wirusowymi (opryszczka), grzybiczymi (drożdżaki) , a także pasożytniczymi (nużeniec).

Nie bez znaczenia pozostaje także tryb życia. Spożywanie ciężkostrawnych potraw, nadużywanie alkoholu i innych odżywek. Zaobserwowano bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy między prowadzeniem niezdrowego trybu życia, a zwiększonym ryzykiem powstania tego schorzenia.

Jak się objawia trądzik różowaty?

Objawy trądziku różowatego zostały sklasyfikowane i podzielone na symptomy pierwszorzędowe i drugorzędowe. Do tej pierwszej grupy należą podstawowe objawy związane ze skórą, takie jak rumień stały i przelotny, a także wykwity grudkowe i krosty. Objawy drugorzędowe obejmują przede wszystkim dolegliwości dotyczące skóry, takie jak uczucie jej obrzęku, suchość czy ból i pieczenie. Oprócz tego zalicza się tutaj objawy pozaskórne (na przykład oczne), a także zmiany zlokalizowane poza twarzą.

Wyróżnia się kilka postaci klinicznych trądzika różowatego: teleangiektyczno-rumieniowatą, grudkowo-krostkową, oczną, a także z dominacją zmian przerostowych. Ponadto wyodrębniono dodatkowo odmianę tak zwany ziarniniakowy trądzik różowaty.

Jak sobie z nim poradzić?

Istnieje wiele sposobów leczenia trądziku różowatego. Należy pamiętać, że w razie jego wystąpienia zalecane jest przede wszystkim, aby zgłosić się do dermatologa celem ustalenia stopnia nasilenia objawów i strategii optymalnego leczenia.

W terapii tej przypadłości znajdują zastosowanie zarówno metody leczenia miejscowego (różnego rodzaju maści z antybiotykami), antybiotyki stosowane ogólne, a także różnego rodzaju dermatokosmetyki.

Jednakże również medycyna estetyczna pochyla się nad problemem trądziku różowatego i oferuje metod radzenia sobie z tym schorzeniem. Jedną z wykorzystywanych do tego celu metod jest zastosowanie lasera.

Technologia lasera opiera się na wykorzystaniu tak zwanego impulsywnego źródła światła. Zasada jej działania jest emisja promieni świetlnych charakteryzujących się wysokim stopniem rozproszenia. Dzięki tej właściwości możliwe jest docieranie do wielu warstw skóry jednocześnie i jednoczasowe wielopłaszczyznowe działanie.

Podstawowy mechanizm działania lasera polega na wywoływaniu precyzyjnego przegrzania skóry w pożądanych miejscach, czego efektem jest wywoływanie jej mikrouszkodzeń. W rezultacie dochodzi do pobudzenia procesów regeneracyjnych. Przejawiają się one stymulacją syntezy włókien kolagenowych i elastynowych.

Skutkuje to poprawieniem jędrności skóry i jej napięcia. Ponadto działanie lasera pozwala na zamykanie nadmiernie rozszerzonych porów skóry, usuwanie przebarwień, a także zamykania rozszerzonych naczyń krwionośnych. Ta ostatnia właściwość umożliwia usuwanie wczesnych zmian związanych z powstawaniem trądziku różowatego. Dzięki temu usuwane są jego wczesne objawy, a w rezultacie hamowany jest jego dalszy rozwój.

Laser - leczenie

Jak każdy zabieg z zakresu medycyny estetycznej, procedura z wykorzystaniem lasera jest przeciwwskazana u niektórych grup pacjentów. Jej przeprowadzania nie zaleca się u osób z opalenizną, a także stosujących leki zawierające beta-karoten. U tych pacjentów skóra charakteryzuje się zwiększoną wrażliwością i większe jest ryzyko powikłań zabiegu. Oczywiście przekonywanie tej procedury jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży oraz w okresie karmienia piersią.

Nie zaleca się też jego wykonywania u osób cierpiących na cukrzycę, poważne przewlekłe schorzenia układu sercowo-naczyniowego, u pacjentów ze zdiagnozowanymi aktywnymi chorobami o podłożu autoimmunologicznym, nowotworami, a także chorobami układu wewnątrzwydzielniczego (dotyczącymi między innymi tarczycy, nadnerczy, gonad, czy przysadki mózgowej).

Zabiegu foto odmładzania wykorzystującego laser nie wykonuje się także u osób z aktywnymi zmianami zapalnymi i zakażeniami, zwłaszcza w obrębie skóry. Przeciwwskazany jest również u pacjentów stosujących przewlekle leki modulujące funkcjonowanie układu krzepnięcia (na przykład wszelkiego rodzaju leki przeciwzakrzepowe).